Sim ve Kahve-Kola

Saça parlaklık vermeyi vaat eden şampuanın içinde sim olması kadar basit düşünmeliyiz çoğu zaman.
Ben bunu bilmem ama bunu söylerim. Bilmediğim şeyi bilirim gibi söylerim.
Basit çözümler konusunda ciddiyim. Dağ gibi birikmiş 100 sayfalık sınav konusu varsa bir bardak kahve kola yapmakla 100 sayfanın üstesinden gelinebileceğini düşünmek, bir de üstüne bunu başarabilmek bir nevi süper güç.
Başaramadın varsayalım, başarabileceğine inanmak da öyle küçümsenecek bir yetenek değil. Aşk acısı için "Bir haftada atlatılırım." diyebiliyorsan aşık olmaktan da korkmazsın. Bir haftada atlatabildiğin acının sahibine aşk denebiliyorsa tabi.
Uzun zamandır bomboş buralar. Yazacak bir şeyim olmadığından değil, çok var. Ama anlatasım kaçtı hep.
Küçük güzel olaylar da başıma geliyor. Mesela tatlı kutu gibi bir evim var artık Karşıyaka'da, denize 3-4 dakika mesafede. Tek başına zor yetişmek. Emlakçısıymış, sözleşmesiymiş, mobilyasıymış.
Ama bir kahve kola yeter. Hepsi hallolur.
Şampuanın içindeki simi gördüğümden beri hayat sanki bana eskisi kadar korkutucu gelmiyor. Aşık olmaktan da korkmuyorum. Ama olasım da kaçıyor hep. Oluruz elbet. Ne acelemiz var.

İçimi dökmekten korkuyorum.

Kendimize layık görmediğimiz veya ona layık olmadığımızı düşündüğümüz insanlar var ya hani. Biz neyiz ki böyle sınıflandırabiliyoruz bizi? Denklik ne ile ölçülüyor? Mühendislik derslerinde en çok üzerinde durulan konudur "Birimler". Bilmiyorum hangi birimi kullanıyoruz bu denklik kıyaslamalarında. Kullandığımız birimlerin hepsi yerin dibine batsın. Bir daha da gün yüzüne çıkmasın. Çünkü biliyorum bu birimler ya estetik ya maddiyat ya eğitim. Bu birimler bize özümüzü unutturan. Özümüzü süsleyen püsleyen ya da pisleyen sonra da kendimizi ya çok üstün ya da karşıdakinden alçak olduğumuzu düşündüren.

Onlarsız da pek bir yalnızız farkında mısın?
Geçenlerde bir arkadaşla geçti bu muhabbet. Aile değilmiş yalnızlık hissini geçiren, arkadaşlar da değilmiş. İnsanın içinde olan bir hismiş , kendiyle alakalı. Kendi yalnızlığı. Benim deyimimle "Öz". E Özümüz hep yalnız. Bizim üzerine ördüğümüz katmanlarla karışabilir ancak farklı kıyafetli özlere.

Bir de öze var. Onu aman diyeyim akkor hale getirmeden kullanmayınız.

O arkadaş iddaasına göre çevresi çok kalabalık olmasına rağmen yalnız hissediyor. Yeri geliyor yeme beni diyesim geliyor. Ama her insanın özü kendine yalnız. Yargılayamam.

Çok farklı yerlere gitti konu.
Sözün de özü: Sim ve Kahve-Kola.
Ne zaman çok karmaşık sandığınız olayların içinde hissettin kendini, bu ikisini düşün.
Basit düşün.